Η σιωπή με θλίβει!
Σε ετούτα εδώ τα βάθη όμως, για να ακούσεις πρέπει να σιωπήσεις. Για να ακούσεις τον παλμό του βυθού, τη μουσική που συνθέτουν τα βότσαλα, η άμμος, τα φύκια, να ακούσεις τη φωνή των πλασμάτων που πρώτα κατοίκησαν τη Γη και προπαντός για να αντιληφθείς την ομορφιά ενός κόσμου βυθισμένου σε μια ύλη πυκνότερη απ' τον αέρα, που εμείς οι "ζωντανοί" αναπνέουμε και ενίοτε μας σκοτώνει, και αραιότερη απ' το χώμα, που ανέχεται να μας φέρει και ενίοτε μας καταβροχθίζει (!!!), είναι ανάγκη να σιωπήσεις.
Ας μιλάει λοιπόν η ψυχή και τ' ακροδάχτυλα...
Καλώς σας βρήκα!
3 σχόλια:
Γεια σου και Σένα Χαμίνι γιατί ξέρεις ότι η γλώσσα προχωράει.
Κι εμείς τώρα έχουμε ακομα πιστευω την πολυτέλεια να ανακαλύπτουμε χρόνο.
Έτσι που να ανασύρουμε με το Υποβρυχιο μια λέξη, χωρίς να αποσύρουμε από τα καθημερινά μας γενέθλια κάποια άλλη.
Ευτυχώς που οι λέξεις αντιστέκονται.
Και η λέξη κυκλάμινο αντιστέκεται.
Και η λέξη αστερίας αντιστέκεται.
Και η Λέξη σκάφανδρο αντιστέκεται.
Λέξεις έναστρου βυθού και ένθεης όρασης, όσο υπάρχουν άνθρωποι που τις ταχυδρομούν ως μέσον επικοινωνίας και τόπο βίωσης του απέραντου.
Ευχαριστώ.
ΥΓ. Το να ταχυδρομήσεις μια λέξη κυκλάμινου και μια λέξη αστερία, μια μασκα βυθού ενα βατραχοπέδιλο
δεν είναι απλώς μια πράξη ευαίσθητης γενναιότητας, έστω και ανεπίκαιρης.
Είναι, το πιστεύω, μια πράξη ανατροπής, αφού η κάθε εποχή έχει τις δικές της έννοιες ανατροπής.
Και σήμερα, να τωρα θυμάμαι όλο το άπειρο που κατέληξε σε μία και μόνο λέξη, βυθός
Ξέρεις ότι σε ακούω προσεκτικά, ξανά και ξανά, μέχρι να εμφανιστούν τα γράμματα και οι φθόγγοι που κρύβονται πίσω από την πρώτη εντύπωση.
Μερικές φορές δεν αντιλαμβάνομαι ακριβώς τα νοήματα, έχω όμως αίσθηση του ύφους... και είναι υπεραρκετό!
Η λέξη κυκλάμινο αντιστέκεται στη μνήμη μου. Είναι ζωγραφισμένη με ένα αχνό μωβ χρώμα και κατά κάποιο τρόπο αφιερωμένη... Πως την ξετρύπωσες;
Όλο το άπειρο που κατέληξε σε μία μόνο λέξη, βυθός! Το ήξερα ότι τα περιστέρια μου είναι εκπαιδευμένα, αλλά σπάνια οι παραλήπτες τούς δίνουν λίγο νερό να πιουν και τον ώμο τους να ξαποστάσουν.
Εγώ σ' ευχαριστώ!
...καλώς όρισες χαμίνι...μείνει...μείνει....:)
Υγ και ως απάντηση στην " εξομολόγηση" αλλού!!
Δημοσίευση σχολίου